In liefde samenleven met behoud van eigen individualiteit

Het leven is een rollercoaster
Een dag voor mijn nieuwe levensjaar reflecteer ik op de afgelopen tijd. De laatste 2 jaar zijn meer dan uitdagend geweest. Een tweelingzwangerschap waarin ik veel angsten en pijn heb gekend, een bevalling die niet vlekkenloos verliep, één baby die het op het nippertje heeft gered, meerdere operaties om de boel te herstellen en het verzorgen van 3 kleintjes (die veel aandacht nodig hadden) terwijl ik er zelf compleet af lag. Nog steeds kan ik niet met de volle 100 procent zeggen dat ik er ben, maar goed komt dat punt ooit? Ik voel me in ieder geval steeds meer mezelf en mennn wat heb ik dat gevoel gemist.

Alleen zijn is fijn
De afgelopen twee jaar werd ik volledig geleefd en had ik momenten waarin het leven me echt benauwde. De mensen die me goed kennen weten hoe belangrijk het voor mij is om me af te zonderen. Dit is voor mij niet alleen fijn, maar een noodzaak om me gezond en gegrond te voelen. Wanneer ik die momenten om op te laden, om prikkels te verwerken en om tot bezinning te komen niet structureel heb, dan verlies ik al snel mijn evenwicht. En dat gaat gepaard met een wirwar aan emoties en gedachten en veel fysieke ongemakken. Dan kan ik niet zijn wie ik hier ben om te zijn, voor mijn gezin, mijn familie en vrienden, mijn klanten maar in het bijzonder voor mezelf.

Verbonden of versmolten?
Wat betekent dat ‘mezelf’ voelen eigenlijk? Mijn eigen identiteit, mijn individualiteit bewaken en behouden en niet opgaan in de chaos om me heen is altijd al een groot thema geweest in mijn leven. Sensitief als ik ben voel ik heel sterk de behoeften, de worstelingen, de energie van anderen om me heen. Wat is van mij, wat van de ander zijn vragen die me al heel lang bezighouden. De verwevenheid met onze omgeving is iets moois, zo kunnen we namelijk voelen dat we een eenheid zijn en kunnen we elkaar ondersteunen waar nodig. Maar wanneer we niet oppassen verliezen we onszelf in de ander. Dan komen we in de knoop met elkaar en kunnen we niet meer goed aanvoelen wat voor ons is bedoeld en wat we nodig hebben. We lopen vast en dat zorgt voor ongemakken hier en daar. Wanneer we niet in onze eigen kracht staan, worden we afhankelijk van alles wat ons omringt. Dan bepaalt onze omgeving wie we zijn. We conformeren ons aan het geheel en verliezen onze unieke essentie. We hebben de ander nodig voor een gevoel van eigenwaarde.

Terug naar huis
Het zit in onze natuur om op zoek te gaan naar eensgezindheid. Wanneer we gelijkgestemd zijn voelen we ons gezien en gehoord. Maar vaak komt dit tot stand vanuit een gevoel van angst. Angst om er niet bij te horen, angst om  geen onderdeel te zijn van de groep, angst om afgewezen te worden en angst om alleen te zijn. Oprechte verbinding heeft in mijn ogen niets te maken met hetzelfde zijn, elkaar altijd begrijpen en dingen altijd hetzelfde zien. Als we als kopietjes door het leven gaan wordt het wel heel saai, toch? En bovendien loert het gevaar dan wanneer je even afwijkt van het collectief. Dan word je al snel verstoten. Het is essentieel om je bewust te worden van wat het betekent om je authentieke zelf te zijn. En hoe je de weg naar huis (weer) kan vinden.

Dare to be different
Juist vanuit die plek van je wezenlijke zelf zijn, kan je op zoek gaan naar echte verbinding. Connectie die ontstaat omdat je elkaar aanvult. Omdat je van elkaar kan en wil leren. Samenleven is niet hetzelfde als aanpassen. Eenheid gaat niet om samensmelten. In mijn ogen gaat het om het omarmen van elkaars verschillen. Het vieren van diversiteit. Het gebruiken van elkaars talenten. Er voor elkaar zijn en luisteren naar elkaar, zelfs als we niet op 1 lijn zitten. Maar dat kan pas wanneer we eerst onze eigen unieke eigenschappen omarmen. Wanneer we onszelf kunnen ontmoeten in de diepte van ons wezen. Wanneer we gaan inzien dat we niet gelijk, maar gelijkWAARDIG zijn.

Word wie je altijd al was
We zijn onderweg naar een tijd waarin het individu, het eigenzinnige, het authentieke weer meer op de voorgrond zal treden. In plaats van meegaan met de groep, zal het gaan om zelfverwerkelijking. Het zal gaan om differentiatie en individuatie. Een groeiproces waarbij de mens zich bewust wordt van zijn uniekheid tegenover al het andere. Het doel is zichzelf tot in de kern leren kennen. Pas als we onszelf kunnen zijn, kunnen we ook daadwerkelijk en oprecht SAMEN zijn. Op naar het volgende jaar. Het jaar waarin ik me steeds meer mezelf zal voelen en hopelijk ook jou kan ondersteunen in dat proces! 34 here I come!

 “Don’t let the world decide who you are. You decide who you are”

 - Garth Brooks